Zondag 13 oktober 2024. Van Castro Verde naar Alferce 75 km.

T was weer genieten op de beslist niet luxe, maar wel groene vogelrijke camping. Deze keer zagen we vooral zwarte spreeuwen, musjes en andere zangvogeltjes. Daarbij het koor aan krekels vannacht. Wanneer ze buiten zijn klinkt het heel leuk. Ontbijt en 1e uurtje Sandwich (Radio5) achter de kiezen rijden we naar de andere kant van Castro Verde. Parkeren op de Asa (Área Serviço Autocaravanas) bij de Lidl. Hup 8 kg was in de machine en boodschapjes doen. Na een half uur,  wat kan in de droger en de rest uithangen in de camper. Bed opmaken en thoffie. Een dik uur later zijn we klaar om verder te reizen.

Alferce bezochten we al 2x eerder. De 1e keer stomtoevallig volgden we de bordjes naar de toen gloednieuwe kleine CP. Rondom het dorp hadden bosbranden gewoed tot vlak bij de bebouwing.

De 2e keer had de natuur zich wonderbaarlijk hersteld.  Dat geeft ons ook nu hoop voor de dit jaar afgebrande bossen.

Nu willen we er weer heen, want Alferce wil graag af van zijn verlaten positie in de buurt van Monchique en  meeprofiteren van het toerisme. Een nieuwe grote CP van 4 naar 40 plaatsen ligt achter het gesloten hek maagdelijk te wachten. De vergunning is al 4 jaar geleden aangevraagd.  Afgelopen jaar is wel een bijzondere wandelroute met vlonderplanken en hangbrug over een kloof klaargekomen. 

Met de IP2 naar Ourique. Over de IC1 zuid de Algarve in tot Sâo Marcos da Serra (ook daar een leuk CPtje en goed wandelen).

        

De laatste 20 km door de Serra de Monchique tot het dorp. Zoals vaker zijn de plaatsen voor de helft bezet door gewone auto’s. We sluiten ons aan bij de campervans beneden op de toegangsweg naar de dus nog gesloten ASA. (Área Serviço Autocaravanas).

 

         

        

    

Lunchen en op pad.

We volgen de roodgele PR route naar de Passadiço do Barranco do Demo. Vrijwel meteen begint het vlonderplankenpad. Over vele trappen dalen we de Demokloof in.

        

       

Beneden de kleine hangbrug over. Het is allemaal niet adembenemend eng, maar wel bijzonder zo.

Heel veel trappen weer omhoog. Puffend bereiken we het uitkijkpunt aan de overkant. Hier kun je ook met de auto komen.

Wij nemen het zandpad terug naar Alferce. De ida e vuelta, heen en weer 2 km naar het kasteel boven op de berg, laten we links liggen. Het is zo al pittig genoeg voor Leen.

       

Na 6 km bereiken we het dorp. Leen weet het cafeetje in een straatje achter de kerk nog feilloos te vinden. Vorige keer aten we er, nu smaakt de thoffie met bolo ook perfect.

Nog een kmtje tot de CP, waar zich een Hollands straatje lijkt te vormen. Gezellig kletsen met de buren.

ASA Alferce € 0, Monchique, Algarve.

                        

Maandag 14 oktober 2024. Van Alferce via via naar São Brás  de Alportel. 90 km.

Landelijker kun je het niet hebben. Kraaiende hanen uit alle richtingen, daarbij voegt zich regelmatig ook nog wat hondengeblaf.  Niet hinderlijk dichtbij. We slapen prima.

In totaal met 10 campers overnacht. 7 op het toegangsstraatje naar de toekomstige CP. 3 op de nu nog officiële CP.

Bij onze zoektocht naar de volgende CP komt een vrije nieuwe opploppen.  Bekende omgeving, maar net anders gelegen. We zijn benieuwd.

Na de sani, beneden de goudvissen/kikkervijver en de wasplaats, rijden we met een omweg. Vanuit Alferce een naamloze weg omlaag richting Portimão.

Prachtige bergzichten .

         

Afslaan naar Silves. Stadje met vele mooie herinneringen.

Daar net voorbij richting Sâo Bartolomeu de Messines weet Leen een sinaasappelverkoper. Helaas nog 14 dgn wachten op de nieuwe oogst, ook de mandarijnen zijn er nog niet.

        

       

We draaien om en nu met uitzicht op het Castelo van Silves de brug over.

Naar Ferreiras onze bestemming. Zodra Tom kans ziet, zet hij ons toch op de N125. Balen! Meteen de bedrijvendrukte  met  lelijke reclameborden boven Albufeira.

We vrezen het ergste voor de gekozen CP. Eigenlijk weten we het al. Deze regio willen we niet meer. Veel te vol gebouwd, te druk, te toeristisch.

We rijden zomaar richting Paderne. Hoogste thoffietijd en overleg.

      

Sao Bras de Alportel heeft 2 CP's. Welke wordt t deze keer? De Eco boven of de dorps?

Voor we er zijn raakt Tom nog een paar keer letterlijk van t padje af. Nauw door Paderne. Ook Loulé geeft nog kruim. Mijn correcties  helpen niet echt.

           

 

            

 

Pff! Helemaal gaar bereiken we de dorpsCP. Middagpauze. Slagboom dicht!  Bellen. Met code binnen en dringend gebod: parkeer binnen je plaats! Nou niet voor niets. We verhuizen 2x vanwege te klein, geen tv ontvangst.

 

De meeste plaatsen zijn dan ook bezet door kleine busjes. Zo te zien  vanlifers. Het fenomeen van reizende, werkende internetwerkers. Wanneer we nu jong waren zouden we dat ook wel zien zitten.

Inmiddels 2 uur. Te laat om op zoek te gaan naar een menu del dia. De Lidl is onze achterbuurman. We kopen er kantenklare gember pompoensoep, een grote empanada de frango en een pizza. Makkelijk op te warmen in t oventje. Zak gemengde sla erbij. Genoeg voor lunch en avondeten. Smaakt allemaal prima!

Geen fut meer om nog het stadje in te gaan. Het is zonnig warm. Morgen wordt weer regen verwacht. Even pas op de plaats. Genieten!

ASA Liveonwheels Motorhome Park.  13, São Brás de Aportel, Faro, Algarve.

          

Dinsdag 15 oktober 2024. Regendag.

Gister merkten we allebei hoe moe en verzadigd we geworden zijn van t reizen. Om te beginnen blijven we hier nog een dag staan. Het plan om de depressie uit te zitten op de CP bij Tavira (30 km verderop) blazen we af. Hoewel zowat naast het grote overdekte winkelcentrum met eetplein, een ideale slechtweervoorziening,  hebben we er op dit moment geen behoefte aan.

Gisteravond heeft de dompelpomp het weer eens begeven. Gebeurt ons iedere reis minstens een keer. Leen is er op voorbereid. Het is een flinke klus, gooit de hele camper overhoop en hem op de knietjes om dat vermaladijde ding te vervangen. Kunnen we weer een poosje vooruit, maar de echte oorzaak (elektronica, teveel slechte wegen?) wordt er niet mee opgelost. Wie het weet mag het zeggen!

Ondertussen giet het van de regen. We lezen, luisteren favoriete muziek en komen bij. Rond de middag ontstaan er drogere momenten.

We gaan op stap. Lopen de bekende plekjes in het verrassende historisch centrum af.

      

       

      

       

          

Onderwijl kijken we uit naar een leuk Portugees restaurantje voor een menu del dia.

Het adresje in een achterafstraatje van de vorige keer lijkt verdwenen. We passeren meerdere pastelarias, broodjeszaken, Thai, kebab etc. Verder niks. Dan toch maar terug naar de Praça da República.

Wat ik eerst dacht een toeristenzaakje te zijn, blijkt achterom de bar propvol kletsende en etende Portugese werkers te zitten. Dit zoeken we! Helaas echt volledig bezet. Dan maar terug naar de camper.

       

Uiteindelijk lopen we bij de CP door tot de rotonde.

Bij de benzinepomp zit Casa Inez. Een prato (schotel) voor afhaal (€ 5) of in het overdekte tentje eten (€ 6) We kiezen het laatste. Keuze uit 3 simpele stoofpotten: Porco, bacalhau of saucisses met rijst en zwarte boontjes. We worden allerhartelijkst ontvangen. Het eten, voor mij Bacalhau, voor Leen Porco,  simpel maar lekker. Ook nog bijzondere toetjes. Leen neemt bekend een tiramisu, ik neem de mandioca (spreek uit manzjioca). Het is gebak van cassave. (Er was ook gebak van zoete aardappel) Zwaar maar lekker, zeker met de chocoladesaus erbij. Dit alles inclusief wijn en water komt ons op € 19. Dat verdient toch een vette fooi! Geweldig toch om zo een regenachtige dag door te brengen!  Dank ? en Inez, glunderend trots, gastvrij stel!

    

ASA Liveonwheels Motorhome Park, São Brás de Aportel.

           

Woensdag 16 oktober 2024. Van São Bras de Alportel naar Altura. 43 km.

Gistermiddag nauwelijks terug in de camper begint het weer te hozen, wind erbij. Wij zitten binnen en relaxen.

Ook vannacht regent het nog wat. Bij het opstaan piept de zon regelmatig tussen wat motregen door. Opmaat voor een langere droge periode.

Over de N127, kronkelen we naar Tavira. Onverminderd prachtig dit binnenland.

       

Vanaf Tavira tot Altura een stukje rammelen over de N125.  

We eindigen voor de 3ex op deze ook 3 jaar bestaande CP, bovenop de berg.

Over de groene heuvels heen een glimp zeezicht.

De komende dagen gaan we vakantie houden van het reizen. Vrienden ontmoeten, fietstochten naar bekende plekjes en lekker eten. Estato quieto!

We hebben meteen contact met vriendin Ria. Ze komt een bakkie doen. Lekker bijkletsen en al een paar afspraken maken.

Parque de Caravanas Campo e Mar € 11, Altura, Castro Marim, Algarve.

         

Donderdag 17 oktober 2024. Van alles wat.

Rustig opstaan. In de ochtend is het helder en frisser geworden. 15°. Ontbijten, 2x meedoen met Nl, in dit geval Camper in Beweging. Douchen, kletsen met de buren. 

Daarna een wandelrondje voor mij. 2 tot ruïne vervallen molens en meerdere ook letterlijk ingestorte huisjes. Langzaam worden zij weer opgenomen in de natuur.

         

      

       

Voor de lunch flans ik een pasta maaltijd in elkaar met de tuingroentjes van Ria.

Ff rust en inmiddels 2 uur, klaar voor een fietstochtje naar Altura.

Makkelijk de berg af. Op zoek naar speciale Portugese boodschappen bij Intermarché  en Pingodoce.

Doorrijden tot het strand. Nog even bij de Algartalhos (ook Portugees supertje) binnen wippen en thoffie bij Ria.

        

        

Ik buffel als 1e de berg op, terwijl Leen nog wat nuttige boodschappen haalt bij de Aldi.

Dit was een gevuld vakantiedagje van het reizen.  

ASA Campo e Mar, Altura.

         

Vrijdag 18 oktober 2024. Fietsrondje Castro Marim 22 km.

Het is altijd genieten op dit rondje. Lekker heuvelend  naar Castro Marim.

      

In Castro Marim zicht op de kerk.

Een stop op de gezellige Praça de 1o Mayo.

Terrasjes, originele witte huisjes. Sommige vervaagd, andere vers in de fel gekleurde versierrandjes gezet.

      

We fietsen verder omhoog om op de geweldige miradoura te komen. 360° zicht. Vóór ons het kapelletje.

Rechts over de zoutpannen uitzicht tot Ayamonte in Spanje.

Links zicht op het fort met kasteel.

Achter de molen met daarachter nog een fort, gebouwd van een lichtere steensoort

Tot slot links achter de kapel ook zoutpannen tot de brug over de grensrivier Guadiana.

Kortom een geweldige plek, zoals zo vaak zijn we er helemaal alleen.

     

We sjezen omlaag. Zijstraatje in en op het volgende plein de fietsen parkeren voor de Portugese supermarkt Corvo (de raaf). Hier hebben we in het restaurant met Ria afgesproken. Het loopt lekker vol. Leuk systeem van bestellen: Nummertje trekken bij de ingang en wanneer je aan de beurt bent  aan de kassa je bestelling doen. Je krijgt een rond meldertje mee, wanneer dat oplicht, kun je je bestelling ophalen. Wij hebben alle drie, kalkoenfiletlapjes met roomchampignonsaus en rijst besteld. We laten er nog voor ieder een bakje salade bij vullen, dit alles a € 11,50 pp. Thoffie toe. Leen bezwijkt voor een bolacha (mokka arretjescake) erbij.

Druk bezocht, prima eten en gezellig bijkletsen. Daarna een rondje super, voor theetjes en fruit. Afscheid van Ria. Tot morgen, dan hebben we alweer een lunchafspraak ;-).

Andere route terug. Even mooi over het lange nieuwe fietspad tot het stationnetje van Castro Marim.

       

ASA Campo e Mar, Altura.

                 

Zaterdag 19 oktober 2024. Wandelrondje 4 km, lunch in Vila Real de Santo Antonio.

Ook vandaag vanaf de CP rechtdoor. Bij de kruising deze keer rechtsaf.

Ik loop langs een rivierbedding. De weg is net glad geschoven. Op één diepe plas na makkelijk lopen. Heerlijk. Geen verkeer. Wat vervallen huisjes. Op een heuvel wordt juist een groot huis gebouwd. Wespen zoemen rond een boom met opengebarsten granaatappeltjes, een Nora  (oud waterrad).

       

Voor me kijk ik beneden ineens op een groot complex in aanbouw. Volledig omheind. Een soort reuzenvaten met deurtjes erin. Wat raar! Kan me niet voorstellen dat dit wijnvaten zijn. Geen enkele aanduiding! Wanneer ik er langsloop, is er niks van te zien.

Even later een boerderijtje met schapen en ineens de asfaltweg. Hier kan ik rechtsaf terug.

Het gehuchtje Maravelha. Honden beginnen te blaffen. Schapen verdringen zich om mij te kunnen zien.

Nu moet ik over de heuvel heen. Gestaag omhoog. Boven heb ik ineens zeezicht en ben ik warempel al bij de CP. Het had voor mij nog wel wat langer mogen zijn. Toch een mooi rondje door de campo. Weg van de toeristische drukte. Ook dit is de Algarve.

Tegen 12en fietsen we naar vriendin Ria in Altura. Met de auto naar Vila Real de Santo Antonio. Hier wacht vriend Carlos op ons. Hij heeft traditiegetrouw gereserveerd in favoriet eetcafeetje Afonso. Ook traditiegetrouw voor de dames Marmos, een tonijngerecht, besteld. Dat is meestal alleen op zaterdag beperkt verkrijgbaar. Vandaar!

Een warme ontmoeting met Carlos. Lekker eten en gezelligheid. Meer moet dat niet zijn.

ASA Campo e Mar, Altura.

         

verder naar week 43