Zondag 22 september 2024. Van Zaamslag, Zeeuws Vlaanderen naar Le Bec-Hellouin, l' Eure, Normandie 310 km.
Na een drukke dag arriveren we zaterdagavond op het bekende Campererfdefeijter. Net op tijd om de 2 verse eitjes in ontvangst te nemen, die bij de dagelijkse service van het campererf horen. Ook nog tijd om een kilootje aardappelen in te slaan. Daarna relaxen en vroeg weer op. Dat zijn we. De zon begint nog maar net te kleuren.
8 uur rijden we al. Gent ronden we soepeltjes. Ook dwars door Lille gaat superrustig. Ons 1e doel Arras, laten we links liggen. We bezochten deze mooie Noord Franse Vlaamse stad al eerder. Het is vandaag een beetje grijs, af en toe wat regen.
2e bestemming Yvetot, ten westen van Rouen. Wordt het ook niet. Te vroeg vinden we. Toch door Rouen. Weer très fluïde op zondagmiddag. Ook de dan gedachte CP op een ciderboerderij doen we uiteindelijk niet. Op de doorgaande routekaart van ANWB ontdek ik een monumentendorpje. Warempel! Er is een camperparking bij. Het vergt wat ouderwets kaartlezen om er een beetje normaal te komen, maar het loont de moeite. Ik word tijdens het aanrijden al helemaal enthousiast. Un village plus belle de France. Vakwerkhuizen en een abdij.
Snel op verkenning, voordat het weer gaat regenen.
Wat een enorm abdijcomplex is dat geweest. Wat er nog van over is oogt al indrukwekkend. Wij struinen er lekker rond.
Nemen een kijkje in de kerk. De acceuil bestaat voornamelijk uit een zeer toeristisch winkeltje, van allerlei gedestilleerd tot ansichtkaarten. Een witte pater neemt een groep mee op excursie.
Het rondje dorp maakt duidelijk dat dit voornamelijk bestaat uit salons de thé, auberges etc., waar crêpe en waffres gretig aftrek vinden. Piepklein, maar très pittoresque.
Camperparking Le Bec-Hellouin bij het oude stationnetje € 0, geen sani, wel toilet.
Maandag 23 september 2024. Van Le Bec-Hellouin naar Montreuil-Bellay, 276 km.
Superrustig geslapen bij het oude stationnetje, nu Voie Verte over de voormalige spoorroute. Graag hadden we een stukje gefietst door het mooie Normandische landschap. Helaas, het regent alweer. Rijden dus. Via Alençon op Le Mans aan. Het valt ons op, dat deze route ook vandaag weer tamelijk verkeersrustig is. Het weer blijft afwisselend regen en zon. Temperatuur 14-16°.
Lunch aan de Loir bij La Fleche lijkt me leuk, maar daar rijden we tegenwoordig omheen. Idem in Saumur aan de Loire.
Inmiddels is het dik over enen. Dan maar in Montreuil-Bellay de camperbordjes volgen. Door het stadje eindigen we enigszins gaar op de al eerder bezochte CP naast de camping.
Genoeg plaats en superrustig. Bovendien even droog. Wat doen we? Lekker blijven en langs kasteel omhoog klimmen of na de lunch toch doorrijden? We zien wel wat het wordt.
Ondanks voorspelling van dikke buien tussen 2 en 4 blijft het droog. Op stap dus. Het blijft een prachtig geheel, het enorme kasteelcomplex boven de Thuet.
Ook genieten van de bloemetjes en hier en daar wat zaadjes hamsteren. O.a kattensnor en de witte tabaksplant.
Voldaan relaxen we verder in de camper. Ook vandaag de benodigde stapjes en trapjes gedaan.
Aire de Campingcar Montreuil-Bellay
€ 0, Maine-et-Loire, Pays de la Loire.
Dinsdag 24 september 2024. Van Montreuil-Bellay naar Saint-Martin-de-Ribérac, 251 km.
Weer een rustige stop. Blij dat we bleven. Michelin Détour stadje (een omweg waard) ook nu weer aangenaam. Het werd zelfs een zonnige namiddag, terwijl op de CP de ene na de andere camper arriveerde. Bij vertrek tel ik nog 23 campers.
Voor Poitiers rijden we een file in. Tom wilde ons kms tevoren al laten omrijden, om op 20 minuten 6 minuten te sparen. Uiteindelijk staan we na langzaam rijden een paar minuten wat vervelend klem op een rotonde en is het ineens over.
De N10 van Poitiers tot Angoulême: dubbelbaans, snel, veel vrachtauto’s. Al snel saai. Grijs, opspattend water, af en toe een felle bui.
In Vivonne stop bij de Super U voor de 1e Franse boodschappen. Uiteraard met een croissantje erbij.
Angoulême, de Rocade est en binnendoor tot ons voorlopige eindpunt.
Halverwege lunch op de groene aire van Gardes-le-Pontaroux.
Kwart voor 2 arriveren we op de kleine CP. 4 plaatsen met elektra, 2 bezet. Het miezert. Het water werkt niet. Er is wat verkeerslawaai van de doorgaande weg. Weer is de vraag: Wat doen we?
T is geen topplek, maar nog eens 100 km
verder rijden naar een leuke plek, hebben we ook geen zin in.
Relax!
Aire de Campingcar € O, incl. Elektra,
Saint-Martin-de-Ribérac,
Dordogne, Nouvelle Aquitaine.
Woensdag 25 september 2024. Van St-Martin-le-Ribérac naar Sauveterre-de-Béarn, 290 km.
Niet meer buiten geweest. Flinke regenbuien ontnamen ons de zin. Vanmorgen een waterig zonnetje. Via Michelin gele wegen verder zuid. Over de Isle door het stadje Mussidan naar Port-Ste-Foy-et-Ponchapt aan de Dordogne. De camperP bordjes volgend komen we nauw tussen geparkeerd blik op een even kleine P uit. Jawel, onder de kerk en aan de Dordogne, maar wij vinden het niks, zelfs niet voor een snelle thoffie.
De stad uit verrast Tom ons weer eens. Een heel andere route dan gedacht. Niet rood naar Marmande, maar een gele doorsteek zuidwest. Druiven, overal druiven. De donkere trossen hangen zwaar als koeienuiers. Hier en daar wordt geoogst.
Over de Garonne, superdruk Langon door. De ene rotonde na de andere. Toch te dicht bij Bordeaux geraakt.
Strak rood Michelin door Les Landes naar Mont-de-Marsan. Vandaar naar Orthez. Het is lang en ver. We zoeken een CP. Dwars door het centrum van Salies-de-Béarn. Het stadje ziet er aantrekkelijk uit.
De CP minder. Vrijwel vol. Veel langstaanders lijkt het, die dubbele plaatsen en elektra innemen. Weer eruit. Dan toch maar naar de bekende Sauveterre de Béarn CP, nog 10 km verder. Daar vinden we een plekje. Tis meer dan genoeg voor vandaag.
Na wat drinken op stap. Wat is het hier bijna benauwd heet! Had ik niet in de gaten. Te warm gekleed. Samen lopen we naar t kleine historisch centrum boven de Oloron. Blijft mooi!
Terwijl ik afdaal en een rondje rivier met Pont de Légende doe, loopt Leen de andere kant op. Van de plaatselijke super komt hij terug met pittig gevulde wraps en salade. Geen puf meer om te koken.
Aire de Campingcar Sauveterre-de-Béarn € 0, Nouvelle Aquitaine, Pyrenées-Atlantiques.
Donderdag 26 september 2024. Van Sauveterre-de-Béarn (Fr.) naar Elorrio (Sp.) ca. 210 km.
Gistermiddag begon het te waaien. Vannacht werd het ronduit onstuimig met hevige regen. Gelukkig is de wind gaan liggen, maar flink regenen doet het nog steeds. Dat is niks voor een rustige bezoekdag aan laatste Santiago pelgrimsstadje in Frankrijk: St-Jean-Pied-de-Port. In plaats daarvan rijden we naar een andere St Jean, nl. St-Jean-de-Luz aan de kust. Ook nog net in Frankrijk.
Bij St Palais draaien we dus west. Het pakt uit als een lange bochtige route. Prachtig op de heuvelrand .
Van Cambo-les-Bains zien we niets. Bij Espelete, een mooi toeristisch dorpje is een kleine CP. Vol! Het regent maar door. We zoeken een nieuwe bestemming.
Toch naar St Jean de Luz. Daar komen we echter niet. Tom neemt verrassende witte binnendoor naar Urugne. Dan wordt het toch vandaag al Spanje.
Bij Hendaye Spanje in. Dat is Irún. Alles Baskisch.
Nog steeds regen. Druk San Sebastián door. Het wordt droog.
Bij Zarautz over de rivier. Wat een prachtige kustroute.
In Zumaia bij de haven hebben we de CP ingetoetst. Het blijkt een kleine Parking. Overvol. Iets verder op het industrieterrein is nog een camperparking. Daar staat alleen maar opslag. Vinden we niks.
Nieuwe bestemming 16 km verder Fingers crossed. Eerst tanken. Leen heeft een Avia station, € 1,33/ltr. gevonden via de ANWB app. Even zigzaggen en we zijn er. Bediend door vriendelijke dame.
De volgende bestemming bij het dorpje Deba lukt ook al niet. Steeds wegen met hoogtebeperking om er te komen. Dit is niks! De kust is prachtig, maar overvol met campers. We zijn het zat. Dan maar het binnenland in. Inmiddels is het half 3. Eerst maar lunchen.
Een uur en vele bochten later bereiken we de hooggelegen CP. Al aardig vol. Uitzicht over de stad heen op de bergen. Helemaal goed. We sluiten aan bij een internationaal gezelschap. We zijn niet de enige uitwijkers.
Área Autocaravanas Elorrio € 0,
Bizkaya, Baskenland.
Vrijdag 27 september 2024. Van Elorrio naar Laudio, 55 km.
Na al dat gezoek gister en de weliswaar prachtige, maar veel te lange rit kwamen we helemaal bij op onze rustige campertroon boven het stadje. We zijn er niet meer op uit geweest.
Tja, soms gaat de reisplanning nu eenmaal finaal aan flarden. Hopelijk komt het vandaag beter uit. We hebben niet te ver rijden een CP gepland, waar we een paar dagen kunnen blijven staan en interessante dingen kunnen ondernemen. Nadat het een hele nacht droog gebleven is, begint het bij vertrek te regenen.
Voor Bilbao wordt t weer droog. Na een stukje snelweg, afslag zuidwest. Boodschappen bij een Alcampo. Veel verlepte groente en fruit. We doen het er mee.
Het stadje Laudio door tot de boven de weg gelegen CP. Volop ruimte, het is ook pas 11 uur. Weer een wijds uitzicht.
Pff. We staan. Daar zijn we blij mee. Het is tijd voor ‘pas op de plaats’. Er kan een buitje vallen, maar ook droge periodes.
Goed voor een wandeling. Laudia is een typisch Spaans levendig stadje. Wij lopen door het park en een stukje oud centrum tot het station.
Een paar jaar geleden stonden we hier ook op de CP met het idee naar Bilbao te treinen. Toen was het echter zo snikheet, dat we dat plan lieten varen. Morgen willen we dan toch nog een keer sightseeing Bilbao doen, zowel het moderne als oude deel. Of daar het Guggenheim weer bij zit hangt af van de drukte en van wat Leen aankan. Het lopen is momenteel nogal pijnlijk. We zullen zien.
Área Autocaravana € 0, Laudio (Llodio), Álava, Baskenland.
Zaterdag 28 september 2024. Bezoek Bilbao.
Tussen de buitjes door naar het station. Een kaartje kopen à € 5,70 ida y vuelta p.p. Voor we t weten zitten we binnen t half uur in de trein. Altijd leuk tussen t groen en weldra tussen hoogbouw en stukjes ondergronds.
Weer een half uur later het prachtige eindstation, midden in Bilbao.
Meteen de drukke winkelstraat met het ene bekende modehuis na het andere. Triest contrast meerdere daklozen, die nog op hun kartonnetje onder een dekentje voor de etalages liggen slapen of net hun boeltje bijeengepakt hebben.
Halverwege ontdekken we dat het Turismo naast het station was. Terug dus en gewapend met plattegrond verder richting nieuwe stad. Ondertussen is het al genieten van de vele modernista monumentale panden.
In het park de hoogste tijd voor thoffie.
Ik loop een extra een rondje park.
Boven het water zicht op o.a. het moderne stadion. Beneden is een hulpdienstenmarkt bezig. De helikopter van de Guardia Civil geeft een demonstratie.
Langs het water lopen we op Guggenheim af. Inmiddels overal moderne kunst en gebouwen om ons heen. Spectaculair!
Via de achterdeur loop ik het Guggenheim binnen. Meteen begint de gereguleerde toegangsrij. Jammer, daar heb ik geen zin in. Buiten is gelukkig ook genoeg te zien.
Natuurlijk de geweldige reuzenspin ‘Maman' van de kunstenares Louise Bougeois en het meest bekende icoon, de ‘Flower Puppy' van Jeff Koons. Hiervoor loop ik nog een extra rondje omhoog, terwijl Leen beneden wacht. Het kost wat moeite elkaar weer terug te vinden.
Langs het water richting station. De laatste brug steken we over, zo het Casco Viejo (oude centrum) binnen.
Ik zie een klein zaakje met leuk typisch Spaans menu del dia, 3 gangen incl. brood en drank a € 15. We stappen binnen bij een vrolijke Chinese familie. Ook in Spanje dus en prima gegeten.
Ondertussen is de regen voorbij. Bijgekomen kunnen we op zoek naar het ook zeer interessante archeologische museum plus Baskische geschiedenis.
T is 3 uur, maar middagsluiting tussen 2 en 4 uur. Dat hadden we kunnen weten.
Dat merken we ook in de drukke straatjes. De Basken zijn nu aan hun bebida met tapas bezig. Wij waren om half 2 eigenlijk nog te vroeg om te eten.
We lopen het station binnen via een zij-ingang, denken we. Door de poortjes. Verdorie! Verkeerd station. Er weer uit. Een straat over en het juiste station in. Nu kunnen we ons kaartje niet meer gebruiken.
Foutje bedankt! Het loket/info is uiteraard vanwege siësta gesloten. Gelukkig lukt het Leen 2 enkele reiskaartjes uit de automaat te toveren. Na een stief kwartiertje wachten boemelen we terug. In Laudio is een Baskische protestmanifestatie tegen racisme aan de gang. Het is er net pauze. Jongelui in klederdracht halen een drankje. Wij hebben geen puf meer en gaan verder. Ik heb 16 km gelopen, Leen een paar minder. Allebei dik tevree. Bilbao in de herhaling, ondanks de drukte weer zeer de moeite waard. Ik heb het even nagekeken op de website. Precies 19 jaar geleden op 28 september 2005, tijdens onze 1e pré-pensionadoreis, nog met het oude caravannetje treinden/metroden we, toen vanuit het noorden, ook naar Bilbao. Toen bezochten we wel het Guggenheim en waren er amper bezoekers. Dat is nu wel anders.
Morgen rijden we weer richting kust. Wanneer t lukt bezoeken we nog een, weliswaar kleinschaliger, toeristische hotspot.
Área Autocaravana Laudia/Llodio.